Charper 15

15.

Kiedy Hyukjae obudził się rano, myślał że oślepnie. Wszystkie okna były odsłonięte, a on leżał rozwalony na łóżku, w którym nie było Donghae. Zdając sobie z tego sprawę, zerwał się siadając na kanapie. Usłyszał śmiech. Spojrzał przed siebie, łapiąc za czoło, bo od tego gwałtownego uniesienia się zakręciło mu się w głowie.

- Ale się przestraszyłeś hyung.- zaśmiał się Donghae, siedząc na fotelu z laptopem na kolanach na przeciw łóżka. Hyukjae jęknął i opadł z powrotem na materac.

- Prawie mi serce przez gardło wyleciało.- jęknął, łapiąc się za pierś, co Donghae skwitował głośniejszym śmiechem.

- Jesteś przewrażliwiony hyung.- powiedział Donghae, odkładając laptopa na stolik i podciągając kolana pod brodę, przyglądał się chłopakowi na łóżku. Nie spał już z dobre trzy godziny. Mimo iż Hyukjae był bardzo kościsty, był jak najbardziej wygodny. Ale Donghae obudził znów Heechul Hung, domagający się wyjaśnień, czy czasem nie wydawało mu się, że ktoś z nim rozmawiała podczas ich rozmowy w nocy. Później nie mógł już zasnąć, a nie chcąc przeszkadzać Hyukjae, który ostatnio dużo czasu spędzał na treningach, zajął się przeglądaniem Internetu.

- No i co. Dobrze mi z tym.- mruknął Hyukjae, targając się po włosach.

- Wykończysz się.- skwitował Donghae.

- No i to będzie twoja wina.- mruknął Hyukjae, zasłaniając twarz poduszką, żeby ukryć uśmiech.

- Hę? A niby czemu?!- oburzył się szatyn, siadając na łóżku i z groźnym wyrazem twarzy wyczekując odpowiedzi. Hyukjae spojrzała na niego jednym okiem.

- Bo tylko na twoim punkcie jestem tak przewrażliwiony.- powiedział, po czym wyszczerzył się, a Donghae przywalił mu z poduszki w brzuch.

- Haha. Śmieszne.- burknął Donghae z głupim uśmiechem.

- Która godzina?- zapytał Hyuk, w cale nie mając zamiaru wstać z łóżka.

- Po dziesiątej.- powiedział, Hyukjae pokiwał zadowolony głową.

- Myślałem, że jest później. Muszę później gdzieś pojechać, ale za cholerę nie pamiętam gdzie.- jęknął. Donghae zaśmiał się.- A który dziś?- zapytał

- 23 luty.- powiedział.

- Aa…nuna ma urodziny. Muszę kupić prezent.- jęknął znów, zasłaniając głowę poduszką.

- Kiedy ma urodziny?

- Jutro.

- I jeszcze nic jej nie kupiłeś?!- krzyknął Donghae, a Hyukjae zaśmiał się.

- Jej wystarczy, jak dam jej tę fotką prawie nagiego Jongwoona hyung.- zaśmiał się Hyukjae, a Donghae przywalił sobie ręką w czoło.- Może znajdę jakąś ładną ramkę?- zamyślił się Hyukjae.

- No chyba żartujesz hyung! To twoja siostra!- oburzył się Donghae.

- Nie lubię jej.- powiedział Hyuk, układając usta w podkówkę. Donghae pokręcił głową, szturchając leżącego chłopaka w ramię.

- No hyung…- jęknął Donghae

- No kupię jej coś, Jezu.- warknął tylko z uśmiechem.

- Czyżbyś był złym bratem hyung?

- No oczywiście! Najgorszy z najgorszych!- zaśmiał się Hyukjae. Donghae położył się obok niego i złapał za rękę. Hyuk spojrzał na niego, po czym, tak samo jak Donghae, wbił wzrok w sufit.

- Hyung, mogę iść z tobą?- zapytał Donghae .

- Na zakupy?- zapytał Hyukjae.

- Yhm…

- No dobra.- powiedział Hyukjae. Może się chociaż nie zanudzi na śmierć.

- Na serio?- zdziwił się Donghae.

- Chyba, że jesteś zakupoholikiem, to nie chcę.- powiedział szybko Hyukjae, patrząc na Donghae, który uniósł się delikatnie na ramionach. Zmarszczył tylko brwi.

- Nie jestem.- burknął.

- No to możesz.- powiedział rozbawiony Hyuk.

- Yey!- krzyknął Donghae, po czym pocałował krótko Hyukjae w usta i uciekł do łazienki, zgarniając po drodze ubrania. Hyukjae lekko zdezorientowany najpierw dotknął pacami ust, po czym przejechał dłonią po twarzy, nie rozumiejąc radości z wizji zakupów. Jedyne, co mu przyszło do głowy to, to że Donghae jest zwyczajnie uroczy.

Kiedy zaleźli się w centrum handlowym, Hyukjae miał zacząć żałować, że zabrał ze sobą Donghae. Był zbyt szczęśliwy, jak na samą wizję wybierania prezentu dla siostry Hyukjae.

- Chodźmy tam Hyung. Tam zawsze są fajne rzeczy.- powiedział Donghae, pokazując mu sklep wielobranżowy, którego Hyukjae zwyczajnie nie znosił. Było tam wszystko tak porozrzucane, nie poukładane, że bolała go głowa i miał ochotę wszystko to poodkładać w odpowiednie miejsca. Nie był pedantem, czy coś. Po prostu lubił, gdy był porządek. Powlekł się jednak z Donghae, który ciągnął go za rękaw kurtki.

- Nie znoszę tego sklepu.- mruknął Hyukjae.

- Nie musisz. Zaraz coś znajdziemy i sobie pójdziemy.- powiedział pewny siebie Donghae. Hyukjae szczerze wątpił by mógł znaleźć w tym burdelu cokolwiek. Posłał zniesmaczone spojrzenie prowadzącemu sklep Rosjaninowi i ruszył za młodszym chłopakiem. Wyglądał jakby dobrze znał każdy skrawek tego miejsca i nawet się nie rozglądał.

- Myślisz, że twojej nunie się spodoba?- zapytał Donghae, wkładając jakieś pudełko w ręce Hyukjae. Chłopak otworzył papierowe wieczko i wycinał z niego, dość sporej wielkości, drewnianą szkatułkę. Była jasnobrązowa i miała bezowe zdobienia. Nawet zauważył delikatne różowe kwiatki. Otworzył delikatnie wieczko. W środku były osobne przegródki na pierścionki i kolczyki oraz na bransoletki oraz małe lusterko. Po chwili zaczęła płynąć cicha piosenka. Pozytywka wygrywała ciche dźwięki ‘ Habanery’ Bizeta. Hyukjae uniósł brew zaskoczony. Pierwszy raz widział taką szkatułkę i był wręcz pewny, że jego siostra będzie ją uwielbiać. Zamknął wieczko i odwrócił szkatułkę tyłem, znajdując pozytywkę. Tak, jak myślał, nakręcać ją można było także ręcznie. Jeszcze bardziej zdziwiło go, że piosenkę, którą akurat wygrywała ta szkatułka jego nuna bardzo lubiła.

- Wszystkie szkatułki to grają?- zapytał Donghae i sięgnął po inną, lecz zamiast ‘Habanery’, zaczęła płynąć sonata księżycowa.

- Myślisz, że się spodoba?- zapytał Donghae. Hyukjae był trochę zaskoczony, tak celnym wyborem prezentu przez osobę, która jego siostry nawet nie znała.

- Myślę…że bardzo jej się spodoba.- powiedział dalej lekko oszołomiony. Donghae uśmiechnął się i pchnął go w stronę kasy. Hyukjae dokupił do prezentu jeszcze jakąś ozdobną torbę i wyszedł z zadowolonym chłopakiem ze sklepu.

- Hyung? Czemu tak wyglądasz?- zapytał Donghae, zatrzymując się.

- Pierwszy raz w życiu, w tak szybkim tempie, znalazłem odpowiedni prezent dla siostry. Znaczy nie ja, tylko ktoś, kto jej nie zna. Trochę mnie…zaskoczyłeś.- przyznał Hyukjae, przyglądając się badawczo Donghae. Chłopak zaśmiał się.

- Wystarczy, że znam Ellen, hyung. Ellen zna dużo więcej dziewczyn, a ja musiałem razem z nią szukać prezentów. Lata praktyki.- powiedział wesoło, znów ciągnąc delikatnie, dalej stojącego w miejscu Hyukjae.- No hyung, no co ty! Chodźmy na Bubble Tea!- zakrzyknął Donghae. Hyukjae spojrzała na zegarek. Był w tym centrum tylko dziesięć minut. Spojrzał na Donghae.

- Za tak szybkie zakupy, zrobię co tylko będziesz chciał.- powiedział ze śmiechem, dając się zaciągnąć zadowolonemu chłopakowi do jakiejś małe kafejki.

- JUŻ JESTEŚCIE!- Sora wciągnęła za połacie koszul Donghae i Hyukjae do swojego mieszkania. W środku było już dość sporo ludzi.Nie licząc znajomych Hyukjae, przyszła też Sodam, która przyglądała się, jak Kyuhyun wyciąga baterie z jej telefonu i z uśmiechem dziękuje mu, odbierając telefon. No cóż…Jonghyun. Zobaczył też Ellen, która teraz uczepiła się jakiegoś chłopaka. Zobaczył nawet Heechula, lecz bez Hangenga. Donghae powiedział mu, że wrócił na kilka dni do Chin. Sora jak zwykle wydawała się być pijana i naćpana jednocześnie, ale siostra Hyukjae taka już była…miała za dużo energii, a szczęście, którym była impreza, wprawiało ją w euforie.

- Myślę, że trochę się boję hyung.- mruknął Donghae, łapiąc go za ramię, kiedy Sora zaczęła skakać dookoła nich, zadając miliardy pytań, z których nic nie zrozumieli.

- Spokojnie. Będzie gorzej.- powiedział Hyukjae, a Donghae spojrzała na niego groźnie.- Nie kłamię.- Hyukjae zatrzymał siostrę.- Nuna…goście na ciebie czekają.- powiedział, Sora pokiwała głową i szybko wbiegała do salonu. Hyukjae ściągnął kurtkę i powiesił ją na wieszaku, po czym ściągnął buty i poczekał na Donghae, po czym oboje ostrożnie weszli do salonu. Hyukjae gdzieś z boku na stoliku położył prezent, który postanowił podpisać razem z Donghae, bo chłopak właściwie wybrał prezent, a Hyukaje kupił tylko kartkę, którą Donghae także sam wybrał. Więc prezentem od Hyukjae musiała być torba. Uznał, że tak będzie fair. Kiedy znalazł Jungsoo hyung, szybko do niego podszedł, natomiast Donghae podszedł do, trochę osamotnionego, Heechula.

- Cześć hyung.- powiedział chłopak, siadając koło Jungsoo.

- Widzę, że z Donghae przyszedłeś.- powiedział Jungsoo z uśmiechem.

- Hyung, przestań.- jęknął Hyukjae, a jego hyung tylko uniósł ręce w obronnym geście.- Co jest Heechulowi hyung? To przez jego chłopaka?- zapytał.

- Tak. Hangeng zazwyczaj wyjeżdża, co jakiś czas. Tak mi mówił Heechul, ale tym razem musieli się chyba pokłócić, bo jakoś nigdy się tak nie zachowywał.- powiedział Jungsoo. Hyukjae zamiast obserwować Heechula, obserwował Donghae, który z nim rozmawiał. Obserwując zachowanie chłopaka, wywnioskował, że Heechul znów pokłócił się z chłopakiem o ‘księżniczkę”. Pokręcił tylko głową.

- Twoja siostra dziś szaleje.- powiedział Kyuhyun.

- A ty szalejesz z Sodam. Baterie z telefonu? Jonghyun będzie wściekły.- powiedział Hyukjae z uśmiechem.

- Sama mnie o to poprosiła!- zastrzegł szybko chłopak, a dwójka pokiwała tylko głową. Donghae spojrzała na Hyukjae, w tym samym momencie, co Hyuk zwrócił wzrok ku niemu. Kiedy ich spojrzenia się złączyły, Hyukjae uśmiechnął się lekko, na co Donghae spłonął szybko rumieńcem, wracając do rozmowy z Heechulem. Hyukjae uśmiechnął się lekko pod nosem, biorąc łyk herbaty, którą zrobiła mu siostra.

- Przyszedł z Donghae?- zapytał Jongwoon.

- Nuna go zaprosiła.- powiedział Hyuk.- Właściwie, to gdzie jest Sora nuna hyung?- zapytał Hyukjae, zerkając na Jungsoo.

-Była tylko na chwilę, ale jej mama ma jakieś problemy. Kazała mi tu zostać chodź trochę. Zastanawiam się ile, to ‘trochę ‘ trwa. – mruknął Jungsoo.

- Myślę, że nuna się nie obrazi, jak pójdziesz hyung.- mruknął Hyukjae, klepiąc po ramieniu hyunga. Wiedział, że jego hyung bardzo lubił mamę swojej dziewczyny i bardzo chciał, żeby była obecna na ich ślubie, który już dłuższy czas planowali, ale kobieta była już w podeszłym wieku.

- Chwilę jeszcze posiedzę i pójdę.- powiedział starszy, uśmiechając się delikatnie. Hyukjae pokiwał ze zrozumieniem głową, po czym zmarszczył brwi, słysząc uniesione głosy na przedpokoju. Po chwilowi do środka wpakował się wysoki mężczyzna. Był przystojny, ale jego przystojną twarz wykrzywiał grymas złości. Rozejrzał się po zebranych. Niektórzy nawet go nie zauważyli lub nie zwrócili zbytniej uwagi. Ale Hyukjae go nie znał. Patrzył na niego podejrzliwe. Mężczyzna przybrał zaciekły wyraz twarzy i złapał za ramię Donghae. Hyukjae momentalnie stanęło serce.

- Idziemy!- Warknął do zdezorientowanego chłopaka szarpiąc go w stronę drzwi.

- Co ty robisz?! Puść mnie!- Donghae krzyczał próbując się wyrwać. Mimo jego postawnej budowy drugi mężczyzna był dużo silniejszy i zaczął szarpać go do wyjścia.

- Przepraszam ale co ty wyprawiasz?- Hyukjae pokazał się natychmiast przy Donghae odciągając rękę mężczyzny od ramienia chłopaka.

- A ty co?! Nie wtrącaj się to nie twoja sprawa!- Mężczyzna zaczął krzyczeć.

- Wydaje mi się, że trochę moja. Wtargnąłeś na imprezę mojej siostry wiec chciałbym wiedzieć, co tu robisz?- Mimo iż Hyukjae dobrze zdawał sobie sprawę, że osoba przed nim jest starsza nie maił zamiaru odnosić się do niego z szacunkiem skoro on sam takiego nie okazywał.

- Może więcej szacunku! Donghae chodź!- Warknął. Hyukjae zmarszczył brwi i spojrzał na Donghae zdziwiony. Chłopak pokręcił tylko głową i trzymając się za ramie.

- Chyba nie tym razem- powiedział Hyukjae. Martwił się o siostrę. Słyszał, że rozmawiała z tym facetem ale jeszcze jej nie zobaczył. Mężczyzna zrobił się jeszcze bardziej czerwony na twarzy ale wtedy Hyuk zobaczył swoją zapłakana siostrę i nie wiedział czy ma się rzucić do niej i ją pocieszyć czy rzucić na faceta przed nim i zabić. Sora miała spuchnięty policzek.

- Uderzyłeś moją siostrę?- Zapytał cicho Hyukjae. Donghae przestraszony wychylił się by dostrzec Sore.

- Hyung…- szepnął dotykając ramienia starszego. Hyuk był zwyczajnie wściekły. Nie. On był wkurwiony do granic możliwości.

- Uderzyłem i co!? Nie chciała mnie wpuścić!- Krzyknął i spojrzał z pogardą na dziewczynę, którą teraz Jongwoon sadzał na kanapie. Sam był wściekły ale wolał zająć się dziewczyną niż rzucać się na faceta. I tek pewnie by mu się bardziej dostało.

- I co?- Zapytał Hyukjae.  To pytanie brzmiało jak wyrok śmierci. Ludzie patrzyli trochę przestraszeni w stronę dwójki mężczyzn. Zanim dryblas zauważył leżał na ziemi ze złamanym nosem. Na tym się jednak nie skończyło i Hyukjae zwyczajnie kopnął go w kroczę. Po co miał kopać po nerkach czy innych miejscach skoro istniało takie miejsce, które bolało najbardziej. Mężczyzna krzyknął kuląc się i warcząc cos a Hyuk szybko podszedł do siostry przytulając ją. Kyuhyun wraz z Jungsoo i Heechulem zabrali faceta na klatkę schodową a Donghae zadzwonił na policje tak jak poprosił Jungsoo.

- Kto to był?- Szepnął do Donghae, Hyukjae kiedy dalej przytulał siostrę. Był zły. Ten facet znał Hae.

- Hyung, proszę...- młodszy nie wiedział co powiedzieć ale Hyuk wiedział. Przecież Donghae mu mówił, że spotykał się z takim ludźmi. Z ludźmi, którzy zwyczajnie go oszukali. Teraz miał ochotę przytulić też Donghae widząc jego zaniepokojoną i skruszoną minę.

- Pogadamy później- powiedział cicho głaszcząc uspokajająco siostrę po włosach. Kiedy przyjechała policja i zabrała mężczyznę Donghae zaczął przepraszać Sorę, która tylko machnęła na to ręką.

- Wiem, ci mężczyźni- zaśmiała się a Hae nie rozumiał jej humoru w tym momencie. Impreza skończyła się dość szybko ale Hyukjae został do końca by posprzątać tak samo Jungwoon i Donghae.

- Dziękuje wam! Ta szkatułka jest niesamowita!- Powiedziała przytulając chłopków, kiedy już wychodzili. Pomachała do nich i zniknęła w mieszkaniu. Kiedy już mieli schodzić ze schodów Hyukjae złapał Jungwoona za ramię.

- Spokojnie Hyukkie. Zajmę się nią- powiedział z uśmiechem klepiąc po ramieniu młodszego. Hyuk odetchnął lekko i odwrócił się do Donghae.

- Nie miej takiej miny- powiedział z lekkim uśmiechem. Oczy Donghae był wielkie, lekko świecące a usta wykrzywione w podkówkę.

- Jakiej?

- Miny zbitego psa- powiedział Hyukjae z delikatnym uśmiechem.

- To przeze mnie…

- W cale nie. Chodźmy już- powiedział zgarniając go ramieniem i szybko zbiegł z nim ze schodów.

- Hyung?- Kiedy Hyukjae wsiadł do samochodu Donghae, chłopak cały czas na niego patrzył.

- No?

- Nie wiedziałem, że masz tyle pary w rękach- dodał z uśmiechem. Hyukjae zaśmiał się.

- Ja też nie- mruknął cicho. Samochód wypełnił się ich śmiechem.

 Korekta by Chibi

Ah...dzisiaj jakoś tak wcześnie. Niemiecki mnie dręczy T.T Jak się podobało? Hmm? Powiem wam jedynie, że dzięki temu facetowi w następnym (chyba...?) rozdziale znów nastąpi przełom ^^ wiec nie nienawidzicie go mocno ^^ Co by tu jeszcze...wie ktoś jak jest po niemiecku 'spierdalaj'? Jak się dowiem będę tak pisała na każdym sprawdzianie  z niemca obok nazwiska...-.- Eh...dobra idę się uczyć. Módlcie się za mnie żebym dostała chociaż dwa! Y.Y

G.G